உனக்குள் க ொஞ்சம் பன்றிஎனக்குள் க ொஞ்சம் மனிதன்.உனக்கு நொன் ஒரு சுவையொன பன்றிக் றி ட்கெட்.எனக்கு நீ ஒரு தைிட்டுப் புண்ணொக்கு.தட்டு நிவறய பிரபஞ்ச ர சியங் வை வைத்துநீயும் நொனும் ஒன்றொ வை ப ிர்ந்து க ொள் ிவறொம்.ஒன்வற ஒன்று வ்ைிக் க ொண்டு […]
பிணமாக நடிப்பவர்கள்தினந்ததாறும் தகாடம்பாக்கம் மார்க்ககட்டில்காய்கறி வாங்கிக் ககாண்டிருப்பததப் பார்க்கிதறன்.முகத்தில் ஈ கமாய்த்ததபாது கூடபிணமாக நடித்துப் தபர் வாங்கிய நடிகதைப்பிகைஞ்சு கமாழி வகுப்பில் சந்தித்ததன்.வாய்க்கரிசி தபாடும் காட்சியில் நடித்த பாட்டிஅரிசி வாங்கிக் ககாண்டிருப்பததப் பார்த்ததபாதுஏதனா துணுக்குற்தறன்.தாங்கள் பிணமாக நடித்த காட்சிகளின் புதகப்படங்கதளஅவர்கள் வாட்ஸ் அப்பில் பகிர்ந்துவிருப்பக் குறிகதள குவித்துக் ககாண்டிருந்தனர்.சாவுதான் […]
யார் காதிலும் விழாமல் ரகசியமாய்எனக்கு மட்டுமம மகட்கிறதுஎனக்குள் ஒரு குரல்.என் குழந்ததக்குப் பெயர் தவப்ெதுமொலஇனிதமயான ஒரு பெயதரத் மதர்ந்பதடுத்துஅதற்குச் சூட்டி உதரயாடத் பதாடங்குகிமறன்.காலியான ஒரு ெிரம்மாண்ட மாளிதகமொல்துடிக்கும் என் இதயத்தின் நான்கு உள்ளதறகளிலும்குரல் எதிபராலித்துக் பகாண்மட இருக்கிறது.நாற்சந்தியின் சிக்னல் விளக்குகள் மெசுவதுமொலமொ அல்லது மொகாமத என்று எனக்குத்பதாடர்ந்து கட்டதள […]
மணல் கடிகாரமமஎல்லா மணலும் சரிந்த பிறகுஉன்னை மீண்டும் தனல கீழாய்த் திருப்பி னைக்க யார்ைருைார்?காலமமநான் குளித்த நதிகள் என்னைக் கடந்துமமல்ல நகர்ந்து மபாய்க் மகாண்மட இருக்கின்றை.கடலில் கலந்த கங்னகமறந்து மபாை தன் மபயனர நினைவுகூர முயன்றுமீண்டும் மீண்டும் மதாற்கிறது.என் சிைந்த இதயத்னதப் பழுக்க னைத்தகுளிர் காற்று என்னைக் கடந்து […]
என் கவிதை எனும் காரில்ைான்நான் வசிக்கிறேன்.எனக்குச் சசாந்ைமாக ஒரு வ ீடில்தை.கார்ைான் எனக்கு வ ீடு.காடுகள், கழனிகள், கிராமங்கள் , நகரங்கள்ைண்ண ீர் கண்ட இடங்களில் நிறுத்ைிஎன் காதர கழுவத் சைாடங்கி விடுகிறேன்.என் கவிதைக்கார்வானத்தையும், சூரியதனயும், றமகங்கதளயும்கண்ணாடிறபால் பிரைிபைிக்க றவண்டும் என்றுஅடிக்கடி கழுவிச் சுத்ைம் சசய்துசமழுகு ைடவி பளபளப்பாக்குகிறேன்..சவதுசவதுப்பான […]
எனது கடவுள் இன்று ந ோய்வோய்ப் பட்டுபடுத்த படுக்ககயோகி விட்டோர்.என்கைக்குச் செத்துப் நபோவோந ோஎன்று பயமோயிருக்கிைது.என் கடவுளுக்கும் எனக்கும் ஒந வயதுதோன்ஆனோல் அவர் ஏநனோ மிகவும் பழுதகடந்து விட்டோர்.அணு ஆயுதப் நபோரில்கோயமுற்று த்தம் ெிந்திய கடவுகைக் கோப்போற்ைமருத்துவர்கள் இ வும் பகலும் நபோ ோடுகிைோர்கள்.செயற்கக சுவோெத்தில் மூச்சுவிடத் தவிக்கும் […]
என் இதயம் கவர்ந்த எதிரிகளேஉயிர் நண்பர்களே ளநசிப்பது ளபோலளவஉங்களே நோன் ளநசிக்கிளேன்.ளககுலுக்குகிேீர்கள்; மோர்ளபோடு அளைக்கிேீர்கள்.கோட்டிக் ககோடுக்கும் முத்தத்ளதஎன் கன்னத்தில் விளதக்கிேீர்கள்.பதிலுக்கு நோன் என் கன்னத்ளத உரச ளநர்ளகயில்உங்கள் முகம் ஏளனோகழுளதப் புலியின் முகமோக மோேி விடுகிேது.கபோய் மைக்கும் வோர்த்ளதகேின் மலர்ச்கசண்ளைஜிகினோத்தோள்கேில் சுற்ேிபைிந்து நின்று பரிசேிக்கிேீர்கள்.இருட்டில் துடிக்கும் என் இருதயம்நிழலிளலளய […]
கணவாய்களின் இருட்டில்தண்டவாளங்களளச் சரிசசய்யும் தூசி மனிதர்கள்.தட்டுத்தடசவன எதிசராலி எழுப்பி ரயில் விளரளகயில்சுவரில் விலகி ஓடி ஒட்டிக் சகாள்ளகயில்பூர்வ ீகக் குளகச் சித்திரங்களாய்ச் சளமந்து பபாவார்கள்.பாளையில் காய்ந்த பகாளரப் புற்களாய்சசம்பட்ளடப் படர்ந்த பகசம் பகாதிபுளகயிளல சமன்ை சசாத்ளதப் பற்களால் சிரிப்பர்.ப ாப்பட்பட்டிகளின் தகரக் குடிளசகளுக்குள் தூங்கும் பசிசதாழிற்சாளலகளின் ரசாயண சாக்களடகளில்நுளரகளாய் […]
குலை நடுங்கும் ககொடுங்கனவிைிருந்து விழித்துபடுக்லகயில் எழுந்து அமர்ந்தேன்.விழித்துக் ககொண்தே கனலவத் கேொேர முயன்தேன்என்லன எல்தைொரும் லபத்ேியம் என்ேொர்கள்.கனவின் மொமிசத் துண்டுகலையும் எலும்புகலையும்சிறு சிறு துண்டுகைொக்கிநனவுைகின் எலே இயந்ேிரத்ேில் தூக்கிப் தபொட்தேன்.வழி மேந்து கேொலைந்து தபொன கனவின்ேனிலமயொன இருண்ே கேருக்கைிைிருந்துஇன்னமும் நொன் கவைிதய வரதவயில்லை.மலைப்பொம்பு தபொல் நீண்ே வரிலசயின் கலேசியில்நொனும் […]
வார்த்தைகளின் ஹார்ம ானியப் பெட்டியின்ஸ்வரக் கட்தைகளிளிருந்து எழுந்துகாற்றில் ிைந்து துயர ாய்ப் புரள்கிறதுஎனது அரூெம்.ரயில்மவ ெிளாட்ொரத்ைில்யாருதைய கூந்ைலிலிருந்மைா நழுவி விழுந்துெலரது காலடிகள் ிைித்துச் சிதையும்அநாதையான ஒரு ஒற்தற சிவப்பு மராஜாதவப் மொல்அது ிரள்கிறது.ெசித்ை வ ீைற்ற பைருமவார னிைன்என் ம தசயில் எனக்காக ெரி ாறப்ெட்ை உணதவஎன் எைிரில் […]
